Facebook
From ja, 6 Years ago, written in Plain Text.
This paste is a reply to Untitled from Anorexic Anoa - view diff
Embed
Download Paste or View Raw
Hits: 374
  1. 10-0 - prośba o meldunek wszystkich jednostek,
  2. 10-1 - do wszystkich jednostek,
  3. 10-3 - odmawiam,
  4. 10-4 - przyjąłem,
  5.  
  6. 10-10 - reaguje na ostatnie zgłoszenie
  7. 10-11 - dotarcie na miejsce interwencji,
  8. 10-12 - interwencja,
  9. 10-20 - lokalizacja,
  10. 10-21 - opis sytuacji,
  11. 10-22 - potrzebny dodatkowa jednostka do naszej lokalizacji,
  12.  
  13. 10-30 - rozpoczęcie patrolu,
  14. 10-31 - przerwa w patrolu,
  15. 10-32 - wznowienie patrolu,
  16. 10-33 - zakończenie patrolu,
  17.  
  18. status 1 - rozpoczęcie służby,
  19. status 2 - zejście na przerwę ( 2 razy po godzinie),
  20. status 3 - wznowienie służby,
  21. status 4 - zakończenie służby,
  22.  
  23. CODE 69 - Przerwa na jedzenie
  24. CODE 0 - potrzebne wsparcie wszystkich jednostek w pobliżu,
  25. CODE 1 - Transport poszkodowanego do szpitala,
  26. CODE 2 - sytuacja pod kontrolą.
  27. 2. PRZYJEŹDZIE DO POSZKODOWANEGO
  28.   Ukryj treść
  29. 1. Wysiadając z pojazdu pogotowia ratunkowego, weź ze sobą torbę R1, oraz deskę ortopedyczną/nosze, a następnie udaj się w stronę poszkodowanego.
  30.  
  31. Akcja: ||  /me otwiera tylne drzwi karetki, wyciąga z niej torbę R1, którą przewiesza przez ramię, a w drugą rękę chwyta deskę ortopedyczną, po czym kieruje się w stronę poszkodowanego.
  32.  
  33. 2. Sprawdź otoczenie, ilość rannych, zapytaj o obrażenia.
  34. a) (opcjonalne) Jeżeli wokół poszkodowanego znajdują się osoby trzecie, przywitaj się i poproś o informacje.
  35. b )Podejdź do poszkodowanego, jeżeli jest przytomny poproś o informacje.
  36. 3. Sprawdź stan poszkodowanego.
  37. a) (opcjonalne) Jeżeli poszkodowany jest nieprzytomny, sprawdź oddech i puls.
  38. Akcja: ||  /me odkłada torbę i deskę obok siebie, klęka przy poszkodowanym, następnie przykłada dwa palce jednocześnie do tętnicy promieniowej, oraz szyjnej sprawdzając czy puls jest wyczuwalny.
  39. /do Puls wyczuwalny?
  40. (opcjonalne) /do Tak
  41. /me po chwili sprawdza czy poszkodowany ma w buzi jakieś ciała obce (guma itp.), w razie ewentualnego posiadania ich [..]
  42. /do [..] wyciąga je małym palcem, a następnie unosi mu delikatnie głowę do góry udrożniając drogi oddechowe.
  43. /me przykłada ucho do otwartej buzi poszkodowanego, nasłuchując przez 10 sekund oddechów i obserwując jego klatkę piersiową.
  44. /do Oddech wyczuwalny?
  45. (opcjonalne) /do Nie
  46. 4. Wykonaj pierwszą pomoc
  47. (opcjonalne) Jeżeli poszkodowany jest podtopiony, podduszony, zadławiony, urazowy, lub jest dzieckiem do widocznych oznak dojrzewania, przed rozpoczęciem cyklów 30:2 należy wykonać 5 wdechów ratowniczych (jednokrotnie).
  48. /me otwiera torbę R1, wyjmuje z niej maseczkę do tlenoterapii czynnej, nakłada ją na twarz poszkodowanego następnie zdejmuje/rozpina górną część ubrania poszkodowanego, splata dłonie na mostku i rozpoczyna wykonywanie 30 ucisków. Po wykonaniu czynności, dwa razy naciska na worek od maseczki odczekując sekundę po naciśnięciu, jednocześnie spoglądając na klatkę piersiową nieprzytomnego.
  49. /do Poruszyła się?
  50. (opcjonalne) /do Nie
  51. /me powtarza cykle resuscytacji kilkakrotnie.
  52. /do Poszkodowany po kilku czynnościach odzyskał przytomność?
  53. (opcjonalne) /do Tak
  54. /me sięga do torby, wyjmując z niej maseczkę do tlenoterapii biernej, podmienia ją z poprzednią, następnie przykłada deskę ortopedyczną obok poszkodowanego.
  55. 5. Sprawdź ewentualne obrażenia.
  56. /me wykonuje badanie urazowe, sprawdzając każde z miejsc na ciele poszkodowanego, co jakiś czas sprawdzając czy rękawiczki zostały zakrwawione.
  57. /do Na rękawiczkach znajduje się krew, lub wyczute zostało jakieś złamanie?
  58. (opcjonalne) /do Nie
  59. 6. Przetransportuj i zabezpiecz poszkodowanego.
  60. /me ostrożnie wsuwa pod rannego deskę, następnie podpina go do niej.
  61. (opcjonalne) /me z pomocą jednego z policjantów, chwyta deskę, po czym niesie ją w kierunku karetki, w której umieszcza ją na noszach i kolejno podpina do aparatury, EKG, kroplówki.
  62. By Razor Gomez
  63.  
  64. 3. Skład Torby
  65.   Ukryj treść
  66. 1. Rurki ustno-gardłowe
  67. Służą do: udrożnienia dróg oddechowych, podczas zabiegów sztucznej wentylacji płuc..
  68. 2. Maski krtaniowe
  69. Służą do: wtłoczenia powierza prosto do płuc poszkodowanego. Pacjent musi być głęboko nieprzytomny(Po piątym cyklu resuscytacji), oraz masywny.
  70. 3. Jednorazowy wskaźnik dwutlenku węgla w powietrzu wydychanym
  71. Służy do: sprawdzenia czy nie doszło do poparzenia dróg oddechowych, oraz sprawdzenie, czy poszkodowany nie został zaczadzony.
  72. 4. Ssak
  73. Służy do: odessania wydzielin z jamy ustnej, by zapewnić lepszą drożność.
  74. 5. Worek samorozprężalny
  75. Służy do: prowadzenia sztucznej wentylacji wysokowartościowym tlenem podczas resuscytacji. Zastępuje się go dwoma wdechami, by zapewnić sobie ochronę przed bakteriami.
  76. 6. Filtry bakteryjne
  77. Służą do: zabezpieczenia worka samorozprężalnego, by nie dostały się bakterie do wnętrza. Dzięki temu work może być używany wielokrotnie.
  78. 7. Sól fizjologiczna
  79. Służy do: przemywania ran, oraz oczu zamiast wody utlenionej.
  80. 8. Zestaw do płukania oka
  81. Służy do: przemywania oczu, jeżeli coś tam wpadło.
  82. 9. Reduktor łączący butle tlenową
  83. Służy do: ustawienia odpowiedniej ilości tlenu podawanego z butli do maski twarzowej.
  84. 10. Butla tlenowa
  85. Służy do: podawania tlenu podczas resuscytacji.
  86. 11. Jednorazowego użytku zestaw do tlenoterapii biernej
  87. Służy do: podawania tlenu po resuscytacji na maskę twarzową. Pacjent może lepiej oddychać.
  88. 12. Jednorazowego użytku zestaw do tlenoterapii czynnej
  89. Służy do: podawania tlenu podczas resuscytacji.
  90. 13. Kołnierz ortopedyczny
  91. Służy do: unieruchomienia odcinka szyjnego kręgosłupa. Zakłada się go zawsze przy podejrzeniu urazu kręgosłupa.
  92. 14. Folia izotermiczna
  93. Służy do: zapewnienia komfortu termicznego.
  94. 15. Zestaw opatrunków do opatrywania ran i krwotoków:
  95. W skład wchodzi:
  96. - Kompres gazowy 9cm x 9cm
  97. - Gaza opatrunkowa jałowa
  98. - Opaska opatrunkowa dziana
  99. - Chusta trójkątna bawetłniana
  100. - Opaska elastyczna
  101. - Siatka opatrunkowa
  102. - Opatrunek izraelski
  103. - Rękawiczki winylowe
  104. - Worek plastikowy na odpady medyczne
  105. - Płyn do dezynfekcji skóry
  106. - Nożyczki ratownicze
  107. 16. Przewód tlenowy
  108. Służy do: podania tlenu z butli do urządzenia oddechowego.
  109. 17. Zestaw oparzeniowy
  110. Służy do: schładzania miejsc poparzonych.
  111. 18. Opatrunek zastawkowy
  112. Służy do: zamknięcia układu oddechowego, na przykład przy odmie płucnej, lub innej dziurze w płucu.
  113. 19. Opaska uciskowa
  114. Służy do: zatamowania przepływu krwi w kończynach.
  115. 20. Torba Tirage
  116. Służy do: segregacji poszkodowanych podczas wypadku masowego.
  117. 21. Automated External Defibrillator - Automatyczny defibrylator zewnętrzny (AED)
  118. Służy do: przywrócenia prawidłowego krążenia, poprzez wyładowanie elektryczne.
  119. 4. Postrzał
  120.   Ukryj treść
  121. 1. Po przetransportowaniu rannego do szpitala, udaj się z nim do sali operacyjnej, 
  122. przenieś go na stół operacyjny.
  123.  
  124. Akcja: ||  /me pcha nosze z rannym do sali operacyjnej, podjeżdża z nim obok stołu, przenosi go na nie, a nosze odkłada na bok. 
  125.  
  126. 2. Przygotuj się do zabiegu, zarówno psychicznie jak i fizycznie.
  127.  
  128. Akcja: ||  /me podbiega do umywalki, dezynfekuje ręce specjalnym środkiem, następnie zakłada rękawiczki. Podchodzi do szafki, z niej wyjmuje niezbędne rzeczy.
  129.  
  130. 3a. Spróbuj nawiązać z nim kontakt i oceń jego stan.
  131.  
  132. Akcja: ||  /do Czy ranny jest przytomnny? 
  133. (( Wersja A ))
  134. (opcjonalne) /do Tak
  135.  
  136. Nawiązujemy z nim kontakt
  137. /me ocenia stan poszkodowanego pod względem urazów oraz obrażeń.
  138. /do Gdzie znajdują się obrażenia? Można je zauważyć?
  139.  
  140. (( Obrażenia mogą się znajdować wszędzie, pisanie poradnika odnośnie każdego zakamarku ciała jest bezsensowne, ponieważ akcje wyglądają niemalże tak samo, dlatego napiszę przykładową akcję z rannym postrzelonym w brzuch, u którego kula utkwiła w środku - rana postrzałowa ślepa. ))
  141.  
  142. /do Postrzelony został w brzuch. Pocisk utkwił w środku.
  143.  
  144. 4a. Zaaplikuj mu znieczulenie, oczyść ranę i jej okolice z krwi oraz wyjmij ciało obce z rany.
  145. Akcja: ||  /me z stoliczka obok stołu operacyjnego bierze przygotowane już znieczulenie w zastrzyku, które aplikuje rannemu.
  146. /do Po chwili znieczulenie zaczyna działać.
  147. /me chwyta za gazik, nasącza środkiem dezynfekującym, następnie przejeżdża gazikiem po ranie oraz jej okolicach.  Zużyty gazik wyrzuca do pojemnika.
  148. /me bierze do ręki hak chirurgiczny, za jego pomocą rozszerza odpowiednio ranę.
  149. /me sięga po chwytak chirurgiczny, za jego pomocą wyjmuje ciało obce i wkłada je do specjalnego pojemniczka.
  150. 5a. Po wyjęciu ciała obcego z rany, zszyj ranę i załóż na nią opatrunek.
  151. /me po oczyszczeniu rany chwyta za przygotowaną igłę chirurgiczną, zaczyna zszywać ranę.
  152. /do Po chwili rana zszyta.
  153. /me na zszytą ranę zakłada opatrunek, aby uchronić ją przed ewentualnymi uszkodzeniami.
  154. /do Opatrunek założony.
  155. 6a. Przenieś pacjenta do sali pooperacyjnej, przebierz go w ubranie szpitalne i podłącz niezbędną aparaturę.
  156. /me udaje się po nosze, podjeżdża z nimi obok stołu,  po czym przenosi pacjenta na nie i pcha
  157. w kierunku sali pooperacyjnej.
  158. .. w sali pooperacyjnej..
  159. /me ustawiając nosze przy łóżku przenosi pacjenta na przygotowane łóżko, zakłada mu ubranie szpitalne oraz podłącza niezbędną aparaturę.
  160. ((Może się też zdarzyć, że ranny będzie nieprzytomny po przewiezieniu do szpitala.))
  161. (( Wersja B )
  162. (opcjonalne) /do Nie.
  163. 3b. Nie panikuj, przełóż go na stół operacyjny, rozbierz po czym podłącz go do EKG, respiratora
  164. ((jeżeli ma problemy z oddychaniem)) oraz podaj mu narkoze z tego względu iż nie wiemy kiedy pacjent odzyska przytomność.
  165. Akcja: || /me przystawia nosze do stołu, przekłada poszkodowanego, po czym rozbiera go i przyczepia do klatki piersiowej elektrody. Podłącza kable do EKG i spogląda na wyniki, które są przedstawione na kardiomonitorze.
  166. 4. Pytamy się poszkodowanego co widać na kardiomonitorze bo od zależą nasze kolejne akcje.
  167. Akcja: || /do Jakie wyniki ukazały się na kardiomonitorze? Jaki puls, częstość oddechów?
  168. 5b. Tutaj mogą się pojawić dwie opacje. Ranny może odpisać iż puls jest w normie, bądź spada. Przytoczmy pierwszą opcje.
  169. /do Puls jest w normie.
  170. Akcja: || /me podchodzi do szafki i z niej wyjmuje przygotowaną narkoze, dezynfekuje miejsce wkłucia igły po czym dociska tłok do końca. 
  171. /do Po chwili narkoza zaczyna działać.
  172. 6b. W tej chwili możemy spytać sie poszkodowanego czy ma problemy z oddychaniem.
  173. Jeśli je posiada podłączamy respirator. Jeśli nie poprostu nie podłączamy.
  174. Akcja: || /do Czy pacjent ma problemy z oddychaniem? Nie może sam oddychać?
  175. /do Tak, ma problemy.
  176. /me łapie za maskę od respiratora, po czym przykłada ją do nosza jak i ust poszkodowanego, następnie podłącza ją rurką do respiratora i włącza go.
  177. /do  Po chwili respirator ,,oddycha za niego''.
  178. 7b. Nie będziemy pisać poraz kolejny akcji wyjmowania pocisku, gdyż macie to przedstawione wyżej.
  179. Przejdźmy do opcji drugiej kiedy to poszkodowany ma problem z pulsem bądź zanikł.
  180. /do Jego puls spada.
  181. Akcja: || /me podchodzi do szafki i z niej wyjmuje ampułke z adrenaliną, następnie wprowadzą ją do strzykawki. Odkaża miejsce wkłucia - jest to udo. Dłonią dociska tłok aż do końca, wyjmuje igłę i zaczyna masować miejsce wkłucia by adrenalina zaczeła szybciej działać.
  182. /do Po około 10 sekundach adrenalina powinna już działać. // Tak się staje?
  183. 8b. Jeżeli poszkodowany odpowie nam iż adrenalizna zaczeła działać, nie mamy co się martwić i podejmujemy wyjęcie pocisku.
  184. Jeśli jednak napisze, że nie pomogła przystępujemy do elektrowstrząsów.
  185. /do Puls spadł, adrenalina nie działa.
  186. Akcja: || /me smaruje klatkę żelem ochronnym, następnie włącza defibrylator, ustawia odpowiednią moc, przykłada dwie elektrody i wykonuje wstrząs.
  187. 9b. Pacjent znów ma różne opacje do napisania. Jeśli odpowie, że puls wrócił zabieramy się do wyjęcia pocisków, gdy jednak odpowie iż nie odzyskał pulsu kontynuujemy defibrylacje. Możemy się spotkać ze zgonem postaci. Wtedy oczywiście wołamy admina, chyba że gracz postanowi zmienic nick.
  188. /do Umiera. (CK)
  189. Akcja: || /me przykrywa ciało workiem, po czym zabiera je do kostnicy.
  190. By Razor Gomez
  191. 5. Złamanie żeber
  192.   Ukryj treść
  193. Leczenie prostych złamań żeber  (bez  przemieszczenia  się  odłamów  kostnych) polega na :
  194. -podawaniu leków przeciwbólowych i przeciwzapalnych
  195. -intensywnej rehabilitacji  oddechowej  zapobiegającej niedodmie płuca (ćwiczenia oddechowe i inhalacje)
  196. -w  wybranych  przypadkach  - na stosowaniu  antybiotykoterapii (chorzy w podeszłym wieku lub z przewlekłą  niewydolnością oddechową)
  197. W  przypadku silnych dolegliwości bólowych, których nie można złagodzić lekami, lub w przypadku icznych złamań, dodatkowo można stosować przykręgosłupową blokadę nerwów międzyżebrowych lub blokadę  nerwów w miejscu  złamania, znieczulenie podopłucnowe, znieczulenie doopłucnowe, krioanalgezję czy przezskórną stymulację elektryczną  (TENS). W wielołamowych złamaniach żeber może być konieczne  wykonanie znieczulenia  nadtwardówkowego.
  198. Operacyjnie żebra zespala się niezmiernie  rzadko. Dotyczy to jedynie wybranych przypadków chorych.
  199. 6. Złamanie nosa
  200.   Ukryj treść
  201. Jeśli doszło do złamania nosa bez przemieszczenia, zniekształcenia i upośledzenia jego drożności, zwykle wystarczy ręczne nastawienie kości i założenie tamponady w celu unieruchomienia nastawionych struktur.
  202.  
  203. Złamanie nosa z przemieszczeniem wymaga nastawienia podczas zabiegu. Jednak najlepiej odłożyć go do czasu ustąpienia obrzęku, który zaciera obraz złamania i uniemożliwia prawidłowe nastawienie nosa. Zwykle odbywa się on w ciągu 7-14 dni od urazu u dorosłych i do 7 dni u dzieci. Po tym czasie powstają zrosty kostne, które uniemożliwiają prawidłowe przeprowadzenie zabiegu. Wówczas można wykonać tylko septoplastykę lub operacje plastyczne nosa.
  204.  
  205. Nastawianie nosa można wykonać metodą zamkniętą. Wówczas lekarz znieczula nos od środka i za pomocą narzędzi ustawia kości na miejscu. Jeśli w wyniku urazu doszło do zaklinowania się odłamków kości, złamania/skrzywienia przegrody nosa, wskazane jest otwarte nastawienie nosa. Również złamanie nosa z przemieszczeniem wymaga chirurgicznej korekcji wykonanej w nieczuleniu ogólnym. Po nastawieniu kości nosa konieczne jest ustabilizowanie złamanych fragmentów poprzez założenie tamponady przedniej (usuwa się ją 3-5 dni po zabiegu) i zewnętrznego unieruchomienia.
  206.  
  207. Lekarz często przepisuje kurację antybiotykową, aby zapobiec infekcji, a także leki ograniczające obrzęk i leki przeciwbólowe. Ponadto po zabiegu należy unikać kontaktu z chorymi na infekcję górnych dróg oddechowych.
  208.  
  209.  
  210. 7. Zakładanie gipsu
  211.   Ukryj treść
  212. 1.
  213. Przygotuj kąpiel wodną o temperaturze 20-22oC. Przestrzegaj zalecanej temperatury wody! Zimniejsza woda powoduje wydłużenie, a cieplejsza skrócenie czasu modelowania i wiązania oraz zwiększa ilość ciepła wydzielanego przez opaskę w trakcie wiązania. Absolutnie niedopuszczalne jest użycie wody o temperaturze powyżej 25oC.
  214. 2.
  215. Załóż rękawiczki.
  216. 3.
  217. Odetnij odpowiednią długość rękawa. Powinien być trochę dłuższy niż opatrywana cześć ciała. W przypadku opatrunku na rękę wytnij otwór na kciuk. Załóż pacjentowi rękaw, który zabezpieczy skórę przed maceracją i otarciami wypustków kostnych.
  218. 4.
  219. Na rękaw załóż podkład podgipsowy. Powinien być nałożony dosyć gęsto i tak aby nie powstawały zagięcia. Podkład chroni skórę pacjenta przed temperaturą i uciskiem ze strony opaski oraz zmniejsza ryzyko powstania otarć.
  220. 5.
  221. Oderwij końcówkę podkładu i przygładź. Nierówne końcówki bardzo dobrze sczepiają się mocując opatrunek bez użycia jakichkolwiek przylepców.
  222. 6.
  223. Podwiń końcówki rękawa. Stanowi to zabezpieczenie skóry przed uszkodzeniem przez brzegi gipsu.
  224. 7.
  225. Wyjmij opaskę gipsową z opakowania i zanurz w wodzie pod kątem 45o do poziomu wody. Czas zanurzenia nie powinien przekraczać 5 sekund. Jeśli będziesz używać więcej opasek zamaczaj je pojedynczo!
  226. 8.
  227. Pod koniec moczenia ściśnij lekko opaskę w wodzie. Krótki czas zanurzenia ma wpływ na twardość i jakość gotowego opatrunku. Niedopuszczalne jest pozostawienie opaski w wodzie!
  228. 9.
  229. Po wyjęciu z kąpieli odciśnij nadmiar wody.
  230. 10.
  231. Załóż opaskę ruchem okrężnym, nakładając kolejną warstwę na 1/3 wysokości poprzedniej warstwy. Jeśli jest potrzeba zamocz i załóż kolejną opaskę/i, aby stworzyć odpowiednio sztywny opatrunek.
  232. 11.
  233. Wymodeluj opatrunek, mając na uwadze czas modelowania odpowiedniego dla użytej opaski.
  234. 12.
  235. Po założeniu opatrunku zapewnij pełną cyrkulację powietrza przez około 20-25 minut.