1. Bogurodzica jest najstarszą polską pieśnią religijną, przez długi czas miała ona formę hymnu narodowego. Jej najstarsze zapisy pochodzą z XV wieku. Utwór posiada wiele niezrozumiałych wyrazów które nazywamy archaizmami.
2. Archaizmy: Archaizmy to wyrazy które były kiedyś używane w języku ale w poprzednich epokach które obecnie wyszły z użycia ponieważ zostały zastąpione innymi wyrazami.
3.  
4. Bogiem sławiena: Sławiona przez Boga
5. gospodzina: Syn Maryi, Chrystus został nazwany Gospodzinem czyli panem.
6. zwolena: wybrana, mająca cześć
7. zyszczy: pozyskaj
8.  
9. Spuści: przychyl, uczyń przychylnym
10. dziela- dla
11. bożycze- syn Boży, syn Boga
12. Raczy- Racz
13. jąż- którą
14. jegoż- czego, o co
15. zbożny- dostatni lub pobożny
16. przebyt- bytowanie, przebywanie
17.  
18. Treścią Bogurodzicy jest modlitwa podmiotu zbiorowego. Adresatem pierwszej strofy jest Matka Boża. Podmiot liryczny zwraca się do niej w formie apostrofy w wołaczu: „Bogurodzica dziewica Bogiem sławiena Maryja”. Podmiot liryczny zwraca nie do Bogurodzicy aby ze względu na swojego Syna spełniła prośby jakie sa do niej kierowane.
19.  
20. Fragment „Zyszczy nam spuści nam może być interpretowany jako prośba o zesłanie przez Maryję łask ludziom ale także jako prośba o pozyskanie przez nią Chrystusa który właśnie za jej sprawa został dany światu . Maryja jest wiec orędowniczką tą za której pośrednictwem ludzie zwraca nie do Boga.
21.  
22. W drugiej zwrotce adresem jest Chrystus. Podmiot liryczny zwraca nie do Niego aby za pośrednictwem Jana Chrzciciela spełnił prośby. Prosi o wysłuchanie, napełnienie myśli czyli takie prośby ogólne a później przechodzi  od tych bardziej szczegółowych w których prosi o dobre, pobożne życie. Obie zwrotki kończą się refrenem Kyrie eleison
23.  
24. Obecność w utworze trzech adresatów- Maryi, Jana Chciciela, Chrystusa przypomina wzorzec ikonograficzny, charakterystyczny dla kościoła wschodniego - deesis . Wedlug niego majestatycznie wyobrażony Chrystus występuje w asyście Matki Boskiej i Jana Chrzciciela którzy pełnią funkcję pośredników miedzy Bogiem a człowiekiem.  Maryja jest tą za sprawą której Chrystus przyszedł na świat, jest jednocześnie osobą która wypełniła w doskonały sposób wolę Boga, nie popełniając żadnego grzechu. Jan zapowiada Chrystusa przyjście, przygotowuje grunt pod naukę Zbawiciela.
25.  
26. Prośby które kieruje podmiot do Boga są zależne od charakteru tych dwojga pośredników. Maryja przynosi ludziom Boga, dlatego w zwrotce pierwszej podmiot prosi o pozyskanie przez Nią Chrystusa. Jan określany jest w Piśmie Św jako „głos wołającego na pustyni”- ten który słowem zaświadcza o przyjściu Zbawiciela. Dlatego prośby skierowane do Boga za jego pośrednictwem dotyczą wysłuchania i „napełnienia myśli”.
27.  
28. Maryja i Jan są poprzednikami i pełnią role mediatorów pomiędzy ludźmi a Bogiem. Pośrednictwo miedzy ludźmi a Bogiem ma charakter dynamiczny- świadczą o tym apostrofy oraz konkretne prośby. Ma ono także charakter wertykalny rozwija sie w górę w kierunku sacrum, Chrystusa.
29.