- Osobowość postaci: Aby poznać, jaką tak naprawdę osobą jest Anna trzeba dopasować ją do jednego z typów osobowości, które opracował Hipokrates. Niestety nie jest to proste, kobieta o której mowa jest tak samo flegmatykiem oraz sangwinikiem (cechy tych dwóch typów przeważają nad aspektami charakterystycznymi dla melancholika oraz choleryka). Z tego względu, można zauważyć u Anny równowagę emocjonalną – jest ona stabilna emocjonalnie i posiada dużą odporność na stres. Jednak wiadomo, że nikt nie jest idealny i zdarzają się momenty, gdy u tej kobiety widoczny jest stres, który wynika z hałasu w środowisku, w którym przebywa. Warto wspomnieć, że opracowała ona na to metodę – stara się prowadzić bogatą konwersację, aby odbiorca nie był zanudzony i nie wykonywał czynności, które prowadzą do objawiania się czynników charakterystycznych dla stresu. Annę można zdecydowanie określić mianem protagonisty. Jest ona autentyczną, pełną trosk kobietą, która dotrzymuje słowa i daje przykład innym, nic jej tak nie uszczęśliwia jak przywództwo, jednoczenie i motywowanie zespołu swoim zaraźliwym entuzjazmem. Dodatkowo jest ona w pełni pasji altruistką (tj. osoba, która działa na korzyść innych), czasem wręcz przesadnie, nie boi się przyjmować na siebie ciosów, gdyż broni ludzi i idei, w które wierzy. Opisana powyżej postawa jest godna uznania, ale ma również swoje wady. Anna czasami zbytnio angażuje się w problemy innych – zaczyna je dostrzegać u siebie i stara się „naprawić” w sobie coś, co wcale nie jest problemem. Opisana powyżej osobowość świadczy, że Anna zyskuje energię, kiedy przebywa z innymi, a traci gdy jest sama. Czerpie ona „moc” ze świata zewnętrznego (tj. podejmowanych przedsięwzięć, ludzi, miejsc i rzeczy, z którymi ma kontakt). Zanim zdecyduje się podjąć daną decyzję, postanawia przemyśleć dany temat – podchodzi do niego racjonalnie. Anna utrzymuje większy kontakt wzrokowy podczas słuchania kogoś, niż podczas mówienia do niego, co jest charakterystyczne dla introwertyków. Wspomniane było już, że wielu ludziom daje swoje zaufanie, co ma prowadzić do działania jako altruista. Niektórzy mogą to uznać już za znamię przyjaźni, jednak kobieta uważa, że przyjaźnią są głębokie relacje z innymi. Anna zdecydowanie przepada za rozmowami w grupie, gdyż wtedy lepiej dostrzega pewne aspekty i sama się dokształca (aspekt wiedzy oprócz rozmów daje jej czytanie dosyć sporej ilości ksiąg), jednakże, gdy pojawia się dość prywatna sprawa, podejmuje decyzję o tzw. rozmowie w cztery oczy. Kobieta ta ma wiele zainteresowań. Mimo, że skupia się na pracy w cukierni i zdobyła tytuł magcenta z nauk z zakresu mugoloznawstwa to w wolnym czasie lubi poczytać sobie książki w języku francuskim, albo po łacinie ze względu na utrwalanie poznanych w latach wcześniejszych języków. Ze względu na to, że jej mąż jest negatywnie nastawiony do świata magicznego, nie ćwiczy praktycznie transmutacji, czy eliksirów lub zielarstwa, jedynie dokształcanie opiera się na teorii, którą dają jej książki. I na koniec, należy przywołać jeszcze jedną wadę osobowości Anny – w momencie, gdy jest chwalona, gorzej wykonuje swoją pracę, dlatego stara się unikać pochwał ze strony otoczenia.