Powrutowcy[edytuj]

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Cyril Abiteboul wcielający się w powrutowca

Powrutowcysubkultura młodzieżowa, która pojawiła się w Polsce w latach 90. XX w. w ramach rozpoczęcia kariery Roberta KurwicyTermin pochodzi od wykazywania nadmiernej aktywności na stronach poświęconych Kurwicy oraz wrogości do przeciwników talentu Roba. Często mylona z kontrkulturą Gekona Zeropunktowego. Określenie powrutowiec jest najczęściej nacechowane negatywnie, stanowi też rodzaj stygmatyzującego stereotypu.

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Słowem powrutowiec określa się młodych mężczyzn, zamieszkujących osiedla z wielkiej płyty, noszących odzież sportową zespołu, w którym jeździ Kurwica, spędzających czas na obrażaniu Williamsa i wspominaniu wypadku z 2011r, i charakteryzujących się gwałtownym zachowaniem, brutalnością, brakiem kultury osobistej i skłonnością do przestępstw. Określenie to ma cechy stereotypu, gdyż sami powrutowcy mają niewielkie poczucie wspólnoty w ramach subkultury i rzadko nazywają się tym określeniem[1]. Oprócz koszulek z napisem Forza RK (ubrań sportowych) zewnętrznym wyróżnikiem powrutowców bywa noszony na szyi gruby złoty albo srebrny łańcuch z podobizną Roberta Kurwicy lub subwodza grupy Gerwazego Cugowskiego. W początkowym okresie grupę tę wyróżniał także znany hashtag "#SupportKubica" [2]. Obecnie wyróżniki te są jednak mniej widoczne. Teraz piszą głównie "Jebać Claire" i "FUCKiT Williams Racing :)".

Powrutowcy są grupą, której przypisuje się brak poszanowania zasad i norm współżycia społecznego, objawiający się m.in. używaniem ordynarnego, pełnego wulgaryzmów języka oraz akceptowaniem przemocy i przestępstw dla potwierdzenia, że to nie renka. Powrutowcy często miewają traumatyczne wsponienia z wypadku w rajdzie Ronde di Andora. Zaraz po nich następuje faza refleksji, w której rozmyślana jest przyszłość Roberta w F1 jako kierowca Ferrari i wielokrotny mistrz świata.[3][4].

Według socjologów, zaistnienie tej subkultury jest wynikiem wypadku Roberta Kurwicy w rajdzie Ronde di Andora w 2011r. Zaistnienie subkultury powrutowców, psychofanów Kubicy (młodzieży szkalującej Williamsa) jest wynikiem wykluczenia Kurwicy z wyścigów F1, które przejawia się również w językowym określaniu przedstawicieli klas niższych jako powrutowcy i wynikającej z tego stygmatyzacji. Powrutowiec jest niedostosowany do warunków kapitalizmu, stanowi przeszkodę w rozwoju społeczeństwa, jest pozbawiony gustu, anonimowy i niebezpieczny[5].

Powrutowcy w kulturze[edytuj | edytuj kod]

  • Powrutowcy jako swoje gniazdo obrali stronę powrotroberta.pl. Tam jest ich najwięcej.[6].
  • Innymi dobrze znanymi siedliskami powrutowców są media społecznościowe znanego eksperta Rajdów Formuły Pierwszej, geniusza technicznego i doświadczonego dziennikarza od 17 lat w F1 - Gerwazego Cugowskiego[7]
  • Powrutowcy występują bardzo często w mediach społecznościowych zespołów związany bezpośrednio lub pośrednio z guru Robertem Kurwicą. Komentarze zależą od tego czy w danym zespole Rob dobrze sobie radził. Przykładowo Alfa Romeo Racing (wcześniej Sauber i BMW Sauber) jest czymś pozytywnym dla nich. Natomiast Williams jest idealnym przykładem zła, podstępu, sabotażu i kultu idei "horej renki". .
  • Powrutowcy posiadają białą i czarną listę. Przynależność do danej listy zależy od wypowiedzi na temat Roberta Kurwicy. Przykładowo Gerazy Cugowski, Daniel Obsrajtek czy Ross Brawn należą do białej listy ze względu na dobre wypowiedzi o Drajwerze Błyskawicy. Na czarnej liście znaleźli się m.in.: Jacques Villeneuve, Joe Saward i Daniel Biały znany też jako "Pan Szafa"

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Bartosz Łukaszewski. Subkulturowa dewiacja w kontekście aksjologii domu rodzinnego. Studium socjologiczne warszawskiej subkultury hip-hopowe.. „Praca doktorska napisana pod kierunkiem ks. dr hab. Tadeusza Bąka, prof. UKSW, w Instytucie Socjologii UKSW”. s. 76, 82. 
  2. Dola dresiarza – cyber.com
  3. Wojciech Orliński: Dresiarze – archiwum.gildia.pl, 15 maja 2002. Dostęp: 2009-07-13.
  4. Jakub Dąbrowski: O tym, dlaczego dresiarze noszą dresy. Rozważania nad antropologią odzieży sportowej w subkulturach chuligańskich. "Dialogi Polityczne" nr 5–6, październik 2005. Dostęp: 2009-07-13.
  5. Alison Stenning. Where is the Post-socialist Working Class? Working-Class Lives in the Spaces of (Post-)Socialism.. „Sociology”. 39 (983), s. 983-999, 2005. DOI: 10.1177/0038038505058382. Cytat: In stark contrast to the official rhetoric of socialism, more common tropes today (...)are of the working class as useless, worthless and an obstacle to the ‘transition’ and of their spaces as grim, grey ghettos. This results not only in the characterization of working-class communities as undeserving and intransigent, resting on the unearned laurels of socialism but also in renewed judgements of the embodied working class. In Poland, for example, parts of the working class are labelled as ‘dresiarze’ (those who wear tracksuits or dresy) and ‘blokersi’ (those who live in tower blocks) to reductively frame the working class as tasteless and anonymous, yet somehow threatening.. 
  6. Dezerter: Od wschodu do zachodu, tekst utworu.
  7. Big Cyc: Dres, tekst utworu.
  8. Wojna polsko ruska pod flagą biało-czerwoną – Dorota MasłowskaWirtualna Polska
  9. Wojna polsko-ruska pod flagą biało-czerwoną – free.art.pl
  10. Wożonko w bazie Filmweb
  11. Jeż Jerzy – komiks.gildia.pl