Nie płaczcie za mną, bo nie warto
Tak jak ja za nikim nie łkałem
Pamiętajcie herbaty przy stole
Z imbirem drażniącym gardło

Utarła się dość ścieżka życia
Ktoś zburzył ten dom dla lalek
Żegnajcie mnie oschle lub wcale
Pochłania mnie wieczności śnieżyca

Dla was zawsze będę tkliwy
Nie znajdziecie nauki z tej matni
Bo moją ambrozją jest pesymizm

Nie wiem kto tu jest spisany na straty
Szkoda mi was, oto koniec prawdziwy
W otchłani paszczę odejdę - ostatni