Już po konklawe kardynałowie ultramonti byli zdecydowanie oblegani przez uzbrojone i pijane bandy; blisko to, po kilku dniach nowego pontyfikatu zużywało się, że sytuacja się uspokoiła; przybył nawet posłaniec z Awinionu, który w określeniu żyjących tam 6 kardynałów złożył nowemu papieżowi hołd; jednak źródłem nowego niepokoju stawał się sam elekt, który - uchodząc dotąd za uosobienie łagodności, wiar i ostrych obyczajów - okazał się jako tyran i okrutnik, prześladujący swoich elektorów; narzucał im zdradę, groził publicznie podrzynaniem gardeł; wszystkim biskupom nowoczesnym w Rzymie nakazał w obraźliwych słowach przesuwać się z centra; niektórzy prałaci zostali zamknięci, zaś ich funkcję tracono w szary dzień; zapewne Urbanem VI kierował strach, że świadkowie ułomnego konklawe wypomną kiedyś nieporozumienia i zakwestionują prawomocność wyboru; zagrożeni kardynałowie (przy Urbanie VI pozostało jedynie 3) zaczęli potajemnie wymykać się z Rzymu; ścigająca ich armia papieska została spustoszona w bitwie pod Agnani, a uciekinierzy zostali zaproszeni do Kampanii przez matkę Joannę Neapolitańską; 13 kardynałów ultramonti ogłosiło 9 IX 1378 nieważność wyboru Urbana VI, jako narzuconego przemocą, oraz wakat na Stolicy Apostolskiej, zwołując konklawe do Fondi na 18 IX; wówczas, za namową Katarzyny ze Sieny, Urban VI mianował 12 nowych kardynałów, by poprawić układ przewag w Św.
Dante i Petrarka) pobudzali ich do powrotu z „niewoli awiniońskiej”; dręczony tymi wątpliwościami pobożny benedyktyn papież Urban V (1362-70), podjął 1368 decyzję o powrocie, ale przerażony jakością w Wiecznym Mieście - wyludnionym, pustoszonym przez epidemie, nękanym przez grupy wilków i coraz niższe z nich grupy kondotierów w działalności skłóconych z wieków możnych rodów (Colonna, Orsini i in.) - odwołał się z powrotem do łagodnego oraz wzrastającego Awinionu; jego zwolennik Grzegorz XI (1370-78), pod naciskiem (później kanonizowanych) Katarzyny ze Sieny i Brygidy Szwedzkiej, wzywających go do powrotu, aby zreformować Kościół i zapobiec nieszczęściom, jakie mogą zlecieć na chrześcijaństwo, 17 IX 1377 wraz z 12 kardynałami (7 zostało na cały fakt w Awinionie, a 4 istniałoby obecnie w Rzymie) wrócił do Rzymu; dodatkowo on dodatkowo francuscy kardynałowie spotkali się tam z wrogością tak plebsu, jak arystokracji; Ojciec św. Konklawe w Fondi było zgodnie z bieżącymi regułami; goście z Rzymu 3 kardynałowie Włosi zapowiedzieli, że wstrzymają się od głosu, tylko w jakimkolwiek przypadku uznają wybór za podstawowy; by nie podsycać zawiści pomiędzy Francuzami i Włochami, zaproponowano wybór Niemca - 36-letniego kardynała Roberta z Genewy, za jakim 28 IX 1378 głosowali ludzie z przypadkiem jednego; notabene, kard. WIELKA SCHIZMA ZACHODNIA - przyjęte zwyczajnie w historii określenie jedynego spośród najmocniejszych kryzysów instytucjonalnych w dziejach Kościoła, gdy obecne w latach 1378 - 1417/20 urzędowało również dwóch, a przejściowo (1409-15) nawet trzech, niszczących się i ekskomunikujących nawzajem papieży.
Jednak nawet tam, w darmowej z normalnych religii Ameryce, potwór nietolerancji ujął tych, którzy nieśli ewangeliczne hasła. Nie zostawiajmy o swym dziedzictwie, by odwaga, bezkompromisowość i dokładność tych, których świat nie był rozsądny, stawały się swym związkiem. Luter, Zwingli, Kalwin, choć świat zawdzięcza im szczególnie wiele, byli typami „połowy drogi”, zaś ich Kościoły, jak występowały się państwowymi, przejawiały podobnego ducha nietolerancji wobec bardziej silnych zmian. Jeżeli w 1526 roku rozpoczęły się pierwsze ceremonie chrztu w wieku dojrzałym, protestancka Rada Zurychu zarządziła ostre represje wobec anabaptystów. „Na place zamieszkałe przez anabaptystów wysyłano uzbrojone oddziały żołnierzy, by ścigały innowierców zaś na siedzeniu zabijały ich bez żadnych rozpraw sądowych”9. https://ayoy.pl/artykul/20810/jak-wprowadzic-fakture-zaliczkowa-w-optimie oponenci anabaptystów byli pod wrażeniem modlitw, sceny i frazy męczenników. Wielu świadków wyznawało: skoro oni nie byli chrześcijanami, zatem nie choruje na świecie chrześcijan. Cieszcie się i radujcie się, albowiem zapłata wasza droga stanowi w niebie; tak bowiem prześladowali proroków, którzy byli przed wami”11.