Ratatatatatata! I bum Dziura! Ciach ciach ciach i bum skalecznienia! Ram pam bum i leży trup...
Odwracam się odchodzę od trupa, lecz okazało się że on nadal żył, ale ja o tym nie wiedziałem
Gdy wróciłem po 2-3 godzinach do domu bo byłem u kolegi
Przed drzwiami wiedziałem dużo krwi
Za wachałem się wchodząc do domu, ale wszedłem
Okazało się że to był mój przyjaciel przez kogoś pobity
Pomogłem mu i zapytałem "Czemu przyszedłeś do mnie zamiast do swojego domu z takimi ranami?"
Odrzekł "Ponieważ rany mam przez osobę którą ty zraniłeś więc przyszedłem się dowiedzieć coś o tym więcej" patrząc na mnie złym wzrokiem
Więc się domyśliłem że osoba z którą walczyłem przeżyła i zarządała zemsty
Ale czemu zaatakował przyjaciela a nie mnie, pomyślałem
Chwile po tym powiedział "Walczyłem z gościem który był ledwo żywy a i tak przegrałem, chciał za wszelką cene dowiedzieć się gdzie mieszkasz, ale nie zdradziłem mu"
Potem jeszcze rozmawialiśmy o tym zdarzeniu ale nie dowiedziałem się niczego więcej niż wiedziałem.
Jakąś godzine póżniej wrócił do siebie
Ja zdenerwowany myślą że może jeszcze kogoś zaatakować poszedłem "tą" osobę szukać
Godzina 22:00 wróciłem po całych 3 godzinach poszukiwania nic nie znalazłem
Poszedłem spać, rano wstałem jak zwykle
Wychodze z domu jak zwykle do szkoły
Wsiadam do pociągu. Ale był dziwnie pusty ten pociąg, lecz zignorowałem to
Przyszedłem do szkoły też nikogo nie widziałem
Dopiero gdy byłem w szkole to uświadomiłem sobie że nie widziałem żadnej osoby od rana
Chwile później po tym jak sobie to uświadomiłem świat w około mnie zaczął dziwnie się rozwalać
Pękały ściany budynku szkoły
Pojawiały się kałuże krwi
Przez to że dużo gram w gry domyśliłem się że jestem w Limbo
Z ziemi zaczeły wychodzić robaki ja z obrzydzenia zacząłem biedz przed siebie
Nagle zobaczyłem jakąś postać
Podbiegłem do niej, okazało się że to jakaś kreatura z Limbo
Gdy mnie zauważyła zaczeła na mnie biedz więc ja szybko zorientowałem się że chce mnie zaatakować to odwróciłem się i zacząłem uciekać

Schowałem się w pobliskim bloku na klatce schodowej
Ale on wiedział że tam jestem
Nie mogłem nic chwycić żadnego kawałka drewna albo coś bo wszystko co brałem zamieniało się w proch
Więc nie miałem jak się bronić
Gdy był blisko zaczął wymawiać moje imię
Ja coraz bardziej wystraszony....
Ja coraz bardziej wystraszony próbowałem wymyślić co zrobić
Wziąłem głęboki wdech i chciałem wybiedz na niego
Ale nie wiedziałem że jest już tak blisko i wbiegłem w niego odrazu gdy wyszedłem za rogu
Gdy leżałem przed nim to z lekkim zachwytem ale i strachem patrzyłem na niego wyglądem przypominał lalke
strasznie zniszczoną lalke
Zamiast ręki miał metalowe części i do tego przyczepione ostrze
Jego twarz była pęknięta w pół
A oczy... jak się na nie spojrzało nic się nie czuło, była totalna pustka
Przez co wywoływał jeszcze większy strach
Gdy się zorientowałem w jakiej sytuacji jestem mogłem wstać i odbiedz bo ta kreatura jest strasznie powolna
szybko biega ale wolno atakuje
Gdy byłem od niego jakieś 10 metrów
Zacząłem w jego strone biedz
Wskoczyłem na 2 metrową kreature
I próbowałem coś mu zrobić
Okazało się że jego metalowa część ledwo się trzymała kreatury
Udało mi się ją wyrwać
Kreatura powoli zamieniała się w proch tylko nie jego ręka
Nagle! Ręka kreatury Zalśniała!
Jego ręka zaczeła się przeobrazac nie widziałem tego od światła ale to czułem
mam nadzieje ze głowny bohater nie umrze;;
Nagle ku oczom pojawił mi się miecz

Czułem jakbym był z mieczem jednością
Był idealnej długości dla mnie
I idealnej wagi
Zapatrzony w miecz nie zauważyłem że przybiegły trzy inne kreatury które zwabiło światło z broni
Strach w jednej chwili zniknął, czułem się jak bohater jakieś powieści. Rzuciłem się na kreatury w chwile je pokonałem
Miecz zaczął mi znikać
Świat normalniał
I ku oczom przede mną patrząc wzrokiem "Skąd ty się tu wziełeś?" kolega z klasy
Ja zdezorientowany rozglądam się i przypomniało mi się że jestem blisko szkoły
Ignorując kolegę pobiegłem do autobusu w stronę domu
Pojechałem do domu, podróż mi mineła dosyć szybko
Gdy już miałem zobaczyć mój dom zobaczyłem tylko gruz i spalone części domu
Ale to wyglądało jakby minął rok od pożaru
Patrze mój telefon który złapał internet zaktualizowała mu się data
Okazło się że w Limbo byłem zwykły rok
A mi mineło nie całe 20 minut
Ja zdenerwowany co się stało z moją mamą i bratem
Nie mogąc zadzwonić bo abonament się skończył
Pobiegłem najszybciej jak mogłem do mojego przyjaciela
Dowiedziałem się że też zniknął
Ale jego mama mnie nie poznawała jakby nigdy mnie nie widziała
Zacząłem zastanawiając co się w ogóle stało chodzić po mieście
Spotkałem kolegę, podszedłem do niego i mówie "Cześć Wlad! Co tam.." on przerywając mi pyta "Znamy się?"
Ja zdziwiony powiedziałem "Sorka, z kimś cię pomyliłem"
Próbując ogarnąć w mojej głowie co właśnie się stało siedziałem na ławce
Miałem jakieś jeszcze pieniądze więc poszedłem kupić coś do jedzenia

Gdy byłem przy kasie ktoś obok mi powiedział "Widzę że masz tatuaż pokaż go!" ja zdziwiony o co mu chodzi patrze na mój rękaw bo byłem na krótki rękawek.
Lekko za niego wystaje tak jakby tatuaż
Odsłaniam cały bark
Nagle widze....
lol prawie pułapki na demony
Zauważyłem że mogę odczytać znaki w około pentagramów ale nie czytałem na głos bo po chwili namysłu zorientowałem się że coś może się stać
Nagle krzycz na mnie kasjer "Płaci pan czy nie! Kolejke pan zapełnia" ja zawstydzony zapłaciłem i wyszedłem z jedzeniem ze sklepu.
Poszedłem sobie nad rzecze bo tam będzie mało osób o tej godzinie(~20-21) pomyślałem i będę mógł przeczytać znaki na barku
Tak więc zrobiłem
Byłem na plaży gdzie prawie nikogo nie było
Znów! Światło i ku oczą w ręce pojawił mi się miecz
Ten sam którym walczyłem w Limbo
Zemdlałem.... Obudziłem się we własnym domu... Podchodzi do mnie mama... Stoi nade mną nagle jej oczy zczerniały i zaczeła lecieć krew
skóra opadała
Nagle wyglądała jak ta kreatura i zaczeła mnie dusić
Znów się obudziłem tym razem naprawdę w jakiś domu w którym nigdy nie byłem. Podeszła jakaś pani i mówi "W końcu się obudziłeś ....." niedosłyszałem co powiedziała ale zignorowałem to pytając "Gdzie ja jestem?"
Odpowiedziała "W zakonie Wintran!"
A ja z głupią miną zapytałem "Co to takiego?". Nagle się zdenerwowała "Masz starożytny znak na ramieniu i nie wiesz?! Jeżeli nie wiesz to skąd go masz?!"
Ja zastanawiając się o co jej chodzi ze starożytnym znakiem uświadomiłem sobie że mam na ramieniu coś i nagle mnie oświeciło "Kim wy jesteście!? Co to za znak!? Co to był za świat w którym byłem!? Czemu nikt mnie nie pamięta gdy z niego wróciłem!?" zasypując ją pytaniami zszokowana patrzy na mnie...
Odpowiedziała "Jesteś trzecią osobą która wróciła z tamtego świata żywa... Jak ci się udało wrócić!?"
Tak więc jej opowiedziałem całą historie co mi się przytrafiło w tamtym świecie który ja nazywam Limbo.