Dawno temu, na początku z Plaxem wbiłem na Zemynę.
Po dniach kilku, tuż po piątku, stworzyliśmy tą kruszynę 
Dies Irae, córa nasza, choć z pozoru niepozorna,
Tak młodziutka ludzi sprasza, i jest w tym cud miód wyborna!
Stoję sobie w wieczór w Ithan, patrzę, ziomuś: "Szukam klanu"
Na to moja Seniorita: "Bierz go, zaproś! Bo mi szkoda panów!"
Że córeczkę swoją kocham, no to bach, już zapro leci,
Uśmiech wielki i radocha, z iskry ogień w niej rozniecił 
Ta Michałem podjarana wpadła chyba w jakąś manię 
Szarpie mnie za głowę z rana: "Ruszamy na poszukiwanie!"
Ja swym uszom nie dowierzam: "Dziecko! Przecie piąta rano!"
"Co za lipna hipoteza!" wykrzyknęła prędko żwawo 
Odrobinkę się zgasiłem, mówię: "Chodź, zagrajmy Słońce"
Za zakrętkę wnet chwyciłem, ence pence, pokręciłem
Obie rączki wystawiłem: "Wybierz dobrze, będę gońcem"
No i masz! Jak zwykle wtopa! Nie wiem, pecha noszę brzemię? 
Znów wyszedłem na jełopa, ona Sprite a ja pragnienie 
Na pół śpiąco, chwiejnym krokiem, wyruszyłem w podróż z miasta.
Nie na kacu oczywiście, to jest rzecz najbardziej jasna 
Mijam to kolejne mapki, lecz wciąż dalej pcha niewiasta!
"W lewo, w prawo!" - dyryguje - "Jestem Twoim GPS-em!" 
Deszczem słów mnie bombarduje: "Tuzmer jest wędrówki kresem!"
Pięknie! Załamany nową wieścią, zbieram swoich sił ostatki.
Nie poddaję się boleśniom! Bartka Jaszki mam zadatki 
W końcu.. jestem.. GPS rzecze: "Jesteś na miejscu człowiecze" 
Super, ale przez pustynię wcześniej, zaraz padnę na suchotę!
Zagaduję aukcjonera: "Panie! Podziel się kompotem!" 
Z każdym łykiem, pragnienie gaśnie, widzę coraz to wyraźniej.
Patrzę.. A tu Dama samotna marznie. "Weźże spoważniej!" -
Szepcze ma córa - "Bo zrobisz z siebie idiotę i gbura!"
Orzeźwiony słów tych mocą, niczym koala gwieździstą nocą,
Pełen powagi pytam kobiety: "Nie jest Ci Pani zimno tu samej?"
"Chodź, zabiorę Cie na balety. Atmosfera a'la Dies Irae" 
Ku memu zdiwieniu, Aga się zgodziła, no to już zapro wysyłam 
Fiku miku, emenemsy i tak nasz klan się rozkręcił!