1. Dawno temu w książęcym grodzie, żyła Kocilinka o wielkiej urodzie.
2.  
3. Każdego dnia swoje momenty miała, gdy z pokemonami się zabawiała. Była
4.  
5. kochana przez wszystkich poddanych, i tych dużych, i tych ciągle małych. Lecz
6.  
7. szybko skończyła się ta sielanka, gdy smok ją porwał z samego ranka. Zamknął
8.  
9. ją w wieży Druddigon zły, z oczu księżniczki leciały łzy. Wielu rycerzy ruszyło
10.  
11. z ratunkiem, białym rumakiem i wielkim ekwipunkiem. Lecz wszystko to były
12.  
13. mizerne próby i prowadziły do rycerzy zguby.
14.  
15. Aż przyszła pora na rycerza nowego, w rycerstwie właściwie
16.  
17. nieobeznanego. Przez wszystkich ziomków był MalaKiem zwany, ale w
18.  
19. królestwie wcale nie był znany. Serce miał wielkie, odwagi kupę i wszelkie
20.  
21. zagrożenie głęboko w d… Dosiadł Ponyty i na białym koniu, pognał do wieży,
22.  
23. nie mówiąc nikomu. Przystanął niedaleko, przyjrzał się smoku, z lekkim
24.  
25. wahaniem dokonał kroku. Potem drugiego, trzeciego, czwartego i stanął przed
26.  
27. smokiem o wielkim ego. Zaśmiał Druddigon się głośno z rycerza, w jego
28.  
29. głupotę wręcz niedowierza. „Nie myl głupoty z odwagą młody, bo tylko sobie
30.  
31. narobisz szkody”. Ostrzegł go smok, lecz rycerz nie słucha, nad jego głową lata
32.  
33. wredna mucha. Całą uwagę na owadzie skupił, gdzie jego packa, którą wczoraj
34.  
35. kupił? W końcu uporał się z muchą-wredotą i ruszył na smoka z wielką ochotą.
36.  
37. Rzucił pokeball z Granbullem w środku, którego Ice Punch nauczył na
38.  
39. początku. Druddigon po walce padł ciężko z wysiłku, a potem pokonał rywali
40.  
41. jeszcze kilku. Gdy MalaK bez swych pokemonów pozostał, smok wyczerpany
42.  
43. pod wieżą pozostał. Rzucił pokeballem, lecz nic nie podziałał, Druddigon
44.  
45. bardzo szybko z małej kulki nawiał. W końcu przyszła pora, że MalaK
46.  
47. wyciągnął, balla, który był znany, że wszystko wciągnął. Spojrzał Druddigon i
48.  
49. oczom nie wierzy, niedługo nie będzie już pilnował wieży. MalaK z uśmiechem
50.  
51. rzucił MasterBallem, Druddigon zamknięty ku rycerza chwale. Kocilinka z
52.  
53. radości z wieży zeskoczyła, wpadła do jeziora, cała się zmoczyła. Szybko
54.  
55. wróciła do pałacu swego, wreszcie pozbyła się strachu całego. MalaK nagrodę
56.  
57. od króla otrzymał, lecz bardziej go cieszył ball, którego trzymał.
58.  
59. I tak się kończy historia smoka złego, od tamtej pory w ballu
60.  
61. zamkniętego. Więc oto drogie dzieci pora pójść do spania, posłanie już dawno
62.  
63. uszykowała niania, niech przyśni wam się wielki smok z długim ogonem, a jutro
64.  
65. pobawicie się z moim Druddigonem.